பிள்ளையின் சில லீலைகள்...
முருகு விரியுந் தொடைப் புயத்து
முதல்வா வருக வருகவே!
மூரிக் கலசைச் செழுங்கழுநீர்
முனியே வருக வருகவே!
- கலசைச் செழுங்கழுநீர் விநாயகர் பிள்ளைத்தமிழ்.
குழந்தைகள் விளையாடுவதைக் காண்பதே ஓர் தனி அழகு. குழந்தைகளின் விளையாட்டே லீலைகள்தாம். பெரியவர்களின் லீலைகளைக் காட்டிலும் சிறு பிள்ளைகளின் லீலைகளே நம்மை மகிழ்ச்சிக்கடலில் ஆழ்த்தவல்லவை.
சிறு குழந்தையாக கண்ணபிரான் நிகழ்த்திய லீலைகளும் சேட்டைகளும் மிகப் புகழ் பெற்றவை. அவனது விளையாட்டில் மனத்தைப் பறிகொடுக்காதவர்கள் யாரும் இல்லை என்றே கூறலாம். சிறு குழந்தையான கண்ணனின் லீலைகளை 'பாகவதம்' விரிவாக எடுத்துரைக்கும்.
அருணகிரிநாதரும் முருகனின் பால லீலைகளில் தன் மனத்தை இழந்து பல பாடல்களை இயற்றியுள்ளார். பழங்காலப் புலவர்கள் மற்றும் கவிஞர்கள், தெய்வக்குழந்தைகள் பலரின் பிள்ளைப்பருவத்தை 'பிள்ளைத்தமிழ்' பிரபந்தங்களாகப் பாடியுள்ளனர். ஒரு சில நூற்றாண்டுகள் முன்புவரை விநாயகப் பெருமானின் பிள்ளைத்தமிழ் பிரபந்தந்தை கவிஞர்கள் எவரும் பாடவில்லை. 17-ஆம் நூற்றாண்டில்தான் சிவஞான முனிவர் என்ற புலவர் 'கலசைச் செழுங்கழுநீர் விநாயகர் பிள்ளைத்தமிழ்' என்ற சிற்றிலக்கியத்தைப் பாடியருளினார். இந்தப் பிள்ளைத்தமிழ் அரங்கேறிய ஆண்டு கி.பி.1712 ஆகும்.
சிவஞான முனிவர் பாண்டிய நாட்டில் விக்கிரமசிங்கபுரம் என்ற ஊரில் பிறந்தார். சிவஞான முனிவருக்கு சம்ஸ்கிருதத்தில் நல்ல பாண்டித்யம் இருந்தது. மகான் அப்பய்ய தீட்சிதர் இயற்றிய 'சிவதத்துவ விவேகம்' என்ற மூல நூல் பாடல்களை தமிழில் சுவையுற தந்துள்ளார். கலசைச் செழுங்கழுநீர் பிள்ளைத்தமிழ் நூலிலே தன்னைத் தாயாய் பாவித்து, தாயன்பில் திளைக்கும்வகையில் பிள்ளையை செல்லப்பிள்ளையாக நினைந்து பாடியுள்ளார்.
'கலசை' என்ற ஊர் ஒரு சிவத்தலம். ஆவடிக்கும் திருவள்ளூருக்கும் இடையேயுள்ள இத்தலத்துக்கு ஆதியில் 'தொட்டிக் கலை' என்றே பெயர். ஒரு காலத்தில் பசுக்கொட்டில்கள், நீர்த்தொட்டிகள் மிகுதியாக இருந்ததால் இப்பெயர் வழங்கப்பெற்று காலப்போக்கில் கலசையாகச் சுருங்கிற்றாம். ஒரு காலத்தில் ஆலயத்தைச் சுற்றியுள்ள நீர்நிலைகளில் செங்கழுநீர்ப் பூக்கள் நிறையப்பூத்து அதை விநாயகருக்குச் சாற்றிவர நாளடைவில் செழுங்கழுநீர்ப் பிள்ளையார் என்ற நாமம் வந்திருக்கலாம்.
இனி பிள்ளையின் லீலைகள் சிலவற்றைக் காண்போம்...
மோதகப்பிரியனான மாதங்க முகத்தான் ஒருமுறை பெரியதொரு தாம்பாளம் நிறைய மோதகங்களை எடுத்துக்கொண்டு யாரும் வராத தனி இடமாகப் பார்த்து உட்கார்ந்து கொண்டார். அத்தனை மோதகத்தையும் தான் ஒருவரே தின்றுவிடவேண்டும் என்பது அவரது பேரவா. ஆனால், பெற்றோருக்கோ இந்த விஷயம் தெரிந்துவிட்டது. வயிறு புடைக்க கொழுக்கட்டைகளைத் தின்றுவிட்டு தங்கள் பிள்ளை திணறினால் என்ன செய்வது
என்றெண்ணி அவரிடம் வந்தனர்.
'ஏன் பிள்ளாய்! இவ்வளவு மோதகத்தையும் நீ ஒருவனே தின்றால் உன் உடம்புக்கு வந்துவிடாதா? தம்பிக்கும் சிறிது கொடுக்கலாம் அல்லவா?' என அன்புடன் கேட்டனர்.
'தம்பி முருகனோ என்னைவிடச் சின்னக் குழந்தை. அவன் என்னோடு போட்டி போட்டுக்கொண்டு மோதகத்தைத் தின்று அதில் அவன் உடம்புக்கு வந்துவிட்டால் கஷ்டப்படுவானே என்றுதான் நான் இவ்வாறு ஒதுக்கிடம் தேடி வந்துவிட்டேன்' எனக் குறும்பாகக் கூறினார்.
'முருகன் சிறியவன். அவன் உடம்புக்கு ஆகாது, சரிதான். நாங்கள் பெரியவர்களாயிற்றே, எங்களுக்குத் தரலாம் அல்லவா?' என பெற்றோர் ஆனைமுகனை மடக்கினர்.
பிள்ளையாரும் 'ஆஹா! தாராளமாகத் தரலாமே! ஆனால் ஒரு நிபந்தனை' என்றார் பெற்றோரிடம்.
'அது என்ன?' பெற்றோர் கேட்டனர்.
'நான் பந்துபோல மோதகத்தை உயரத் தூக்கிப்போடுவேன். நீங்கள் அதைப்பிடித்துத் தின்னவேண்டும், சம்மதமா?' நிபந்தனையைக் கூறினார் விநாயகர்.
'எங்கள் வயது என்ன, எங்களிடமே உன் விளையாட்டா?' என விளையாட்டாகக் கடிந்துகொண்டாலும் அவரது நிபந்தனைக்கு அவர்களும் ஒப்புக்கொண்டனர்.
பிள்ளையார் மோதகத்தை உயரே தூக்கிப்போட்டார். அம்மையும் அப்பனும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு மோதகத்தைப் பிடிக்க முயற்சி செய்தனர். ஆனால், கொழுக்கட்டை அவர்கள் கைக்குக்கூட எட்டவில்லை. கைக்கு எட்டினால்தானே வாய்க்கு எட்டும்! இந்தப் பிள்ளையின் விளையாட்டில் அவர்கள் இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் மோதிக்கொண்டதுதான் மிச்சம். இருவருக்கும் கொழுக்கட்டை ஒன்றுகூட கிடைக்கவில்லை. காரணம், கஜகர்ணம்
போட்டாலும் உங்களால் கொழுக்கட்டையைப் பிடிக்கமுடியாது என்பதுபோல தம் தும்பிக்கையை அவர்கள் தலைக்கு மேலே நீட்டி பிள்ளையாரே அந்தக் கொழுக்கட்டைகளைப் பிடித்துக்கொண்டுவிட்டதுதான்.
பிள்ளையின் இந்த அழகிய லீலையில் மதிமயங்கிய அம்மையும் அப்பனும் மத்தள வயிறனை 'பொல்லாப் பிள்ளையடா நீ!' எனக்கூறி விரல் சொடுக்கி திருஷ்டி கழித்தனர். பெற்றோரையை விளையாடவைத்து தாமும் விளையாடி மகிழ்ந்ததால் 'விளையாட்டுப் பிள்ளையார்' என்ற நாமமும் பிள்ளைக்கு உண்டு.
இன்னொரு சமயம் பார்வதியும் பரமேஸ்வரனும் அமர்ந்து உரையாடிக்கொண்டிருந்தனர். அப்பொழுது அங்கு அழுதுகொண்டே வந்த பிள்ளையார் பெற்றோரிடம், 'என் காதைப்பிடித்துக் கிள்ளிவிட்டான் தம்பி' எனக் கூறினார்.
'அந்த வேலவன் துஷ்டன்தான்' என்று சொல்லிக்கொண்டே சிவன் அவசர அவசரமாக வேலவனைக் கூப்பிட்டு, 'அண்ணன் சொல்வது உண்மைதானா?' என விசாரித்தார்.
'அண்ணன் மட்டும் என் முகங்களிலுள்ள கண்களை ஒன்று, இரண்டு என்று விரலால் குத்திக் குத்தி எண்ணலாமா?' என்று கண்ணைக் கசக்கினார் கந்தன்.
'இவர்களுக்கென்றே தனியாக ஒரு நியாயாதிபதியை நியமிக்கவேண்டியிருக்கும் போலுள்ளதே!' எனச் சொல்லிக்கொண்டே பிள்ளையிடம், 'நீ ஏன் தம்பியிடம் அவ்வாறு நடந்துகொண்டாய்?' என்று சிவபெருமான் கேட்டார்.
பிள்ளை உடனே தன் துதிக்கையைத் தொட்டுக்காட்டி, 'இந்த நீளத்தைத்தான் தம்பி முழம் போட்டுப் பார்த்தான்' என்று முணுமுணுத்தார்.
இதைக்கேட்ட சுப்பிரமணியருக்கோ சிரிப்பு தாளவில்லை. முதன்முதல் குறும்பு செய்தவர் அவராதலால், சிரித்துக்கொண்டே ஓடி நீலமயிலில் சென்று ஏறிக்கொண்டார்.
இதைக் கண்ணுற்ற உமை அன்னை விநாயகரை அணைத்துக்கொண்டு, 'என் பிள்ளை இல்லையா, நீ?' என்று பூரித்துப்போனாளாம்.
இந்த விளையாட்டை யார் நேரில் பார்த்தது?
சிவப்பிரகாச சுவாமிகள் இதை மானசீகமாகக் கண்டு பாட்டாகப் பாடியுள்ளார்.
Friday, September 14, 2007
Monday, March 26, 2007
ஸ்ரீராம நவமி - 27.03.2007.
ராம நவமியும் ராம நாம மகிமையும்!
திருமாலின் தசாவதாரங்களில் ஏழாவது அவதாரம் ராம அவதாரம். ஸ்ரீராமர் அவதரித்ததும் ஏழாவது நட்சத்திரமாகிய புனர்பூச நட்சத்திரத்தில். புனர்பூச நட்சத்திரம் உச்சத்திலிருக்கும் சுக்கில பட்ச திதியான ஒன்பதாம் நாளில், நவமி திதியில் ராமபிரான் அவதரித்த தினமே ஸ்ரீராம நவமியாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
ஏழு என்ற எண்ணின் அடிப்படையில் பார்த்தால், வாரத்துக்கு நாட்கள் ஏழு. சூரியன் பவனி வரும் தேரின் குதிரைகள் ஏழு. சப்த ரிஷிகள், சப்த ஸ்வரங்கள் என்கிற விதத்தில் ஏழாவது அவதாரமாகிய ஸ்ரீராம அவதாரமும் விசேஷம் வாய்ந்தது.
சுக்ல ப்ரதமை முதல் நவமி வரையில் ஒன்பது நாளும் ஸ்ரீராமருக்கு துளசி மாலை அணிவித்து, ஸ்ரீராமாயணம் பாராயணம் செய்து ராம பூஜை செய்வது சிறப்பு. அவ்விதம் பூஜை செய்ய முடியாதவர்கள் ஸ்ரீராம நாம ஜபம் செய்து வந்தாலே போதுமானது.
ஸ்ரீராம நவமியன்று விரதம் இருந்து வழிபடுபவர்களுக்கு, 'சொல்லின் செல்வன்' அனுமனின் அருள் கிட்டும் என்பது ஐதீகம். அன்று எலுமிச்சை, புளி, வெல்லம் கொண்டு தயாரிக்கும் பானகமும், மோரில் தயாரித்த பானகமும் நிவேதனம் செய்வார்கள்.
சில கிராமத் திருக்கோயில்களில் நீர் மோர் பானகத்துடன், ஊறவைத்த வடை, பருப்பில் வெள்ளரிப் பிஞ்சுகளை நறுக்கிப் போட்டு வரும் பக்தர்களுக்குப் பிரசாதமாக அளிப்பார்கள். ஸ்ரீராமர் அவதரித்தது கோடைக் காலத்தில். எனவே, கோடை உஷ்ணத்தைத் தணிக்கும் வகையில் பக்தர்களுக்கு இந்தப் பிரசாதங்களுடன், சில இடங்களில் விசிறியும் தருவார்கள். பண்டிகைக் காலங்களிலாகட்டும் அல்லது மற்ற சாதாரண நாட்களிலாகட்டும். வாழ்க்கையின் தாத்பர்யமே பிறர் துயரங்களைக் குறிப்பறிந்து தீர்ப்பதில்தான் இருக்கிறது என்பது இதிலிருந்து தெரிகிறது.
ராம மந்திரத்தின் ஸ்தூல வடிவினராக வந்தவர் ஸ்ரீராமர். 'ராம' என்னும் மந்திரத்தை இடைவிடாது உச்சரித்து வந்ததினால்தான், ரத்னாகரன் என்ற வேடன் வால்மீகி மஹரிஷியாகப் பரிபக்குவமடைந்தார். இதை வால்மீகி முனிவரே,
'ராமா த்வன் நாம மஹிமா வர்ண்யதே கேன வா கதம்
யத் ப்ரபாவாதஹம் ராம் ப்ரம்ம ரிஷித்வமவாப்தவான்'
ராமா - ஏதொன்றினுடைய ஆற்றலால் யான் பிரும்ம ரிஷி நிலையை அடைந்தேனோ அத்தகைய உன் பெயரின் பெருமையை யாரால் விளக்க இயலும்? என்று கேட்கிறார்.
'ராம நாமம் பஜரே மானஸ' - ராமனின் பெயரையே நினைத்திரு மனமே! என்று தியாகப் பிரும்மமும் ராம நாமத்தின் சிறப்பை எடுத்துரைக்கிறார்.
'ராம' என்ற வார்த்தைக்கு ஆனந்தம் என்று பொருள். ராம என்ற சப்தத்துக்கு ஆனந்தத்தைத் தருபவன் என்று பொருள். 'ஓம் நமோ நாராயணாய' என்பது அஷ்டாட்சரம். 'நமசிவாய' என்பது பஞ்சாட்சரம். இவையிரண்டிலும் அமைந்துள்ள வாக்கியங்களில் முறையே 'ரா', 'ம' என்ற இரண்டு அட்சரங்களைப் பெற்றால் 'ராம' என்ற மூலமந்திரம் கிடைக்கும். இவையிரண்டுமே இந்த அஷ்டாட்சரம், பஞ்சாட்சரம் என்ற மந்திரங்களுக்கும் உயிர்நாடி போலும் அமைந்துள்ளன.
ராம நாமத்தின் சிறப்பே ராமாயணம். ஆஞ்சநேயருக்கு உயிராய் இருப்பது 'ராம' நாமமே. எல்லாவித பயங்களையும் போக்கடித்து, சகல ஞானத்தையும் பக்தியையும் அளித்து, இகபர சுகங்களையும் தரவல்லது 'ஸ்ரீராம நாமம்'.
ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் அபரா அவதாரமாக மஹாராஷ்டிரத்தில் தோன்றிய மஹான் 'ஸ்ரீ சமர்த்த ராமதாஸ் சுவாமிகள்' மாருதியைப் ப்ரத்யட்சமாகக் கண்டு, அவர் மூலமாக சாட்சாத் ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தியின் தரிசனத்தைப் பெற்று 'த்ரயோதசாக்ஷரி'யான 'ஸ்ரீராம் ஜய ராம் ஜய ஜய ராம்' என்ற மஹா மந்த்ரத்தை உபதேசித்து பூமியெல்லாம் தழைக்கச் செய்தார்.
காசி க்ஷேத்திரத்தில் மரிக்கும் ஜீவன்கள் - விலங்கானாலும், மனிதர்களானாலும் இடப்பக்கம் திரும்பியே ஜீவனை விடும் என்றும், அவ்வாறு உயிர் பிரியும் சமயத்தில் ஸ்ரீபரமேஸ்வரன் ஜீவனது வலது காதில், தாரக நாமமான 'ராம ராம ராம' என்ற நாமத்தை உபதேசித்து முக்தி அளிப்பதாக ஐதீகம்.
ராம நாமாவை ஜபிக்கும் முறை!
'ஓம்' என்று சற்று நிறுத்தி, பின்பு 'ஸ்ரீராம ஜய ராம ஜய ஜய ராம' என்று நிதானமாக பயபக்தியுடன் ஜபியுங்கள். ஜபிக்கும்போது ஸ்ரீராமனே உங்கள் எதிரில் இருப்பதாகப் பாவித்துக்கொண்டு எண்ணிக்கை நூற்றெட்டுக்குக் குறையாமல் ஜபியுங்கள். முடிந்தால் 21,600 வரை தினமுமே ஜபிக்கலாம். ஆரம்பத்தில் குறைந்தபட்சம் அரை மணி நேரம் எவ்விதச் சிந்தனையும் இல்லாது நிதானமாக தினமும் ஜபியுங்கள்.
ஓர் ஆண்டுவரை ஜபத்தை - கண்டத்தில் செய்யுங்கள். இருதயத்தில் ஓர் ஆண்டு செய்யுங்கள். நாபியில் ஓர் ஆண்டு செய்யுங்கள். நாளடைவில் ஒவ்வொரு ரோமத் துவாரமும் 'ராம' நாமத்தைத் தானாகவே சொல்லும். உங்கள் உடம்பு முழுமையும் மந்திரத்தின் சக்தியால் நிறைந்துவிடும். நீங்கள் எப்பொழுதும் தெய்வப் பிரேமையில் இருப்பீர்கள். நீங்கள் 'ராம' மந்திரத்தை 13 கோடி முறை பக்தி சிரத்தையுடன் ஜபித்தால், அவரது தரிசனமும் கிட்டும்.
நீங்கள் விடாமுயற்சியுடன் இதைத் தொடர்ந்து செய்தால் நான்கு வருடங்களில் செய்து முடிக்கலாம். இது உண்மை. மூன்று விஷயங்கள் உலகத்தில் அருமையானவை. அவை - மனிதப் பிறவி, மோட்ச விருப்பம், சத்குருவின் கிருபை. நற்குணமுள்ள நல்ல ஆத்மாவுக்குத்தான் குரு கடாட்சம் கிடைக்கும். ராம நாமாவினால் பலன் ஏற்பட வேண்டுமானால், உங்களுக்கு நம்பிக்கை அவசியம் இருக்க வேண்டும். ராமநாமாவை உச்சரிப்பதனால் ஏற்படும் சலனமானது, மனத்தை - ராஜஸ, தாமச குணங்களிலிருந்து சத்வ குணத்துக்கு மாற்றுகிறது.
வியாதியைக் குணப்படுத்தும் மருந்தைப்போல், காந்திஜி அவர்கள் புண்ணிய நாமாவால் வியாதியைக் குணப்படுத்தும் முறைக்கு 'நாமாபதி' அல்லது 'நாம தெரப்பி' என்று கூறினார். அவரது மகன் மணிலால் ஒருமுறை டைபாய்ட் காய்ச்சலால் அவதிப்பட்டபோது, காந்திஜி அவர்கள் ஓர் ஈரத்துணியை எடுத்து அதிக உஷ்ணத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக மணிலாலின் முன்நெற்றியில் வைத்து 'ஸ்ரீராம' நாமத்தை மிக ஆழ்ந்த பக்தியுடன் ஜபித்துக் குணமாக்கினார்.
'சுபஸ்ய சீக்கிரம்' என்ற பழமொழிப்படி நன்றே செய்யவும். நன்றும் இன்றே செய்யவும். நாளை என்பது எமனுடைய நாள். மனம் ஒவ்வொரு நிமிடமும் மாறும் தன்மையுள்ளது. நல்ல கருமத்தை உடனே செய்யவும். நமது உள்ளத்தில் ஒரு சுயநலச் சிந்தனையோ அசுத்தமோ இவை எது இருந்தாலும், அவைகளைக் களைந்தெறிந்து ஸ்ரீராமரைத் தியானம் செய்வோம்!
ராம நவமியும் ராம நாம மகிமையும்!
திருமாலின் தசாவதாரங்களில் ஏழாவது அவதாரம் ராம அவதாரம். ஸ்ரீராமர் அவதரித்ததும் ஏழாவது நட்சத்திரமாகிய புனர்பூச நட்சத்திரத்தில். புனர்பூச நட்சத்திரம் உச்சத்திலிருக்கும் சுக்கில பட்ச திதியான ஒன்பதாம் நாளில், நவமி திதியில் ராமபிரான் அவதரித்த தினமே ஸ்ரீராம நவமியாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.
ஏழு என்ற எண்ணின் அடிப்படையில் பார்த்தால், வாரத்துக்கு நாட்கள் ஏழு. சூரியன் பவனி வரும் தேரின் குதிரைகள் ஏழு. சப்த ரிஷிகள், சப்த ஸ்வரங்கள் என்கிற விதத்தில் ஏழாவது அவதாரமாகிய ஸ்ரீராம அவதாரமும் விசேஷம் வாய்ந்தது.
சுக்ல ப்ரதமை முதல் நவமி வரையில் ஒன்பது நாளும் ஸ்ரீராமருக்கு துளசி மாலை அணிவித்து, ஸ்ரீராமாயணம் பாராயணம் செய்து ராம பூஜை செய்வது சிறப்பு. அவ்விதம் பூஜை செய்ய முடியாதவர்கள் ஸ்ரீராம நாம ஜபம் செய்து வந்தாலே போதுமானது.
ஸ்ரீராம நவமியன்று விரதம் இருந்து வழிபடுபவர்களுக்கு, 'சொல்லின் செல்வன்' அனுமனின் அருள் கிட்டும் என்பது ஐதீகம். அன்று எலுமிச்சை, புளி, வெல்லம் கொண்டு தயாரிக்கும் பானகமும், மோரில் தயாரித்த பானகமும் நிவேதனம் செய்வார்கள்.
சில கிராமத் திருக்கோயில்களில் நீர் மோர் பானகத்துடன், ஊறவைத்த வடை, பருப்பில் வெள்ளரிப் பிஞ்சுகளை நறுக்கிப் போட்டு வரும் பக்தர்களுக்குப் பிரசாதமாக அளிப்பார்கள். ஸ்ரீராமர் அவதரித்தது கோடைக் காலத்தில். எனவே, கோடை உஷ்ணத்தைத் தணிக்கும் வகையில் பக்தர்களுக்கு இந்தப் பிரசாதங்களுடன், சில இடங்களில் விசிறியும் தருவார்கள். பண்டிகைக் காலங்களிலாகட்டும் அல்லது மற்ற சாதாரண நாட்களிலாகட்டும். வாழ்க்கையின் தாத்பர்யமே பிறர் துயரங்களைக் குறிப்பறிந்து தீர்ப்பதில்தான் இருக்கிறது என்பது இதிலிருந்து தெரிகிறது.
ராம மந்திரத்தின் ஸ்தூல வடிவினராக வந்தவர் ஸ்ரீராமர். 'ராம' என்னும் மந்திரத்தை இடைவிடாது உச்சரித்து வந்ததினால்தான், ரத்னாகரன் என்ற வேடன் வால்மீகி மஹரிஷியாகப் பரிபக்குவமடைந்தார். இதை வால்மீகி முனிவரே,
'ராமா த்வன் நாம மஹிமா வர்ண்யதே கேன வா கதம்
யத் ப்ரபாவாதஹம் ராம் ப்ரம்ம ரிஷித்வமவாப்தவான்'
ராமா - ஏதொன்றினுடைய ஆற்றலால் யான் பிரும்ம ரிஷி நிலையை அடைந்தேனோ அத்தகைய உன் பெயரின் பெருமையை யாரால் விளக்க இயலும்? என்று கேட்கிறார்.
'ராம நாமம் பஜரே மானஸ' - ராமனின் பெயரையே நினைத்திரு மனமே! என்று தியாகப் பிரும்மமும் ராம நாமத்தின் சிறப்பை எடுத்துரைக்கிறார்.
'ராம' என்ற வார்த்தைக்கு ஆனந்தம் என்று பொருள். ராம என்ற சப்தத்துக்கு ஆனந்தத்தைத் தருபவன் என்று பொருள். 'ஓம் நமோ நாராயணாய' என்பது அஷ்டாட்சரம். 'நமசிவாய' என்பது பஞ்சாட்சரம். இவையிரண்டிலும் அமைந்துள்ள வாக்கியங்களில் முறையே 'ரா', 'ம' என்ற இரண்டு அட்சரங்களைப் பெற்றால் 'ராம' என்ற மூலமந்திரம் கிடைக்கும். இவையிரண்டுமே இந்த அஷ்டாட்சரம், பஞ்சாட்சரம் என்ற மந்திரங்களுக்கும் உயிர்நாடி போலும் அமைந்துள்ளன.
ராம நாமத்தின் சிறப்பே ராமாயணம். ஆஞ்சநேயருக்கு உயிராய் இருப்பது 'ராம' நாமமே. எல்லாவித பயங்களையும் போக்கடித்து, சகல ஞானத்தையும் பக்தியையும் அளித்து, இகபர சுகங்களையும் தரவல்லது 'ஸ்ரீராம நாமம்'.
ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் அபரா அவதாரமாக மஹாராஷ்டிரத்தில் தோன்றிய மஹான் 'ஸ்ரீ சமர்த்த ராமதாஸ் சுவாமிகள்' மாருதியைப் ப்ரத்யட்சமாகக் கண்டு, அவர் மூலமாக சாட்சாத் ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தியின் தரிசனத்தைப் பெற்று 'த்ரயோதசாக்ஷரி'யான 'ஸ்ரீராம் ஜய ராம் ஜய ஜய ராம்' என்ற மஹா மந்த்ரத்தை உபதேசித்து பூமியெல்லாம் தழைக்கச் செய்தார்.
காசி க்ஷேத்திரத்தில் மரிக்கும் ஜீவன்கள் - விலங்கானாலும், மனிதர்களானாலும் இடப்பக்கம் திரும்பியே ஜீவனை விடும் என்றும், அவ்வாறு உயிர் பிரியும் சமயத்தில் ஸ்ரீபரமேஸ்வரன் ஜீவனது வலது காதில், தாரக நாமமான 'ராம ராம ராம' என்ற நாமத்தை உபதேசித்து முக்தி அளிப்பதாக ஐதீகம்.
ராம நாமாவை ஜபிக்கும் முறை!
'ஓம்' என்று சற்று நிறுத்தி, பின்பு 'ஸ்ரீராம ஜய ராம ஜய ஜய ராம' என்று நிதானமாக பயபக்தியுடன் ஜபியுங்கள். ஜபிக்கும்போது ஸ்ரீராமனே உங்கள் எதிரில் இருப்பதாகப் பாவித்துக்கொண்டு எண்ணிக்கை நூற்றெட்டுக்குக் குறையாமல் ஜபியுங்கள். முடிந்தால் 21,600 வரை தினமுமே ஜபிக்கலாம். ஆரம்பத்தில் குறைந்தபட்சம் அரை மணி நேரம் எவ்விதச் சிந்தனையும் இல்லாது நிதானமாக தினமும் ஜபியுங்கள்.
ஓர் ஆண்டுவரை ஜபத்தை - கண்டத்தில் செய்யுங்கள். இருதயத்தில் ஓர் ஆண்டு செய்யுங்கள். நாபியில் ஓர் ஆண்டு செய்யுங்கள். நாளடைவில் ஒவ்வொரு ரோமத் துவாரமும் 'ராம' நாமத்தைத் தானாகவே சொல்லும். உங்கள் உடம்பு முழுமையும் மந்திரத்தின் சக்தியால் நிறைந்துவிடும். நீங்கள் எப்பொழுதும் தெய்வப் பிரேமையில் இருப்பீர்கள். நீங்கள் 'ராம' மந்திரத்தை 13 கோடி முறை பக்தி சிரத்தையுடன் ஜபித்தால், அவரது தரிசனமும் கிட்டும்.
நீங்கள் விடாமுயற்சியுடன் இதைத் தொடர்ந்து செய்தால் நான்கு வருடங்களில் செய்து முடிக்கலாம். இது உண்மை. மூன்று விஷயங்கள் உலகத்தில் அருமையானவை. அவை - மனிதப் பிறவி, மோட்ச விருப்பம், சத்குருவின் கிருபை. நற்குணமுள்ள நல்ல ஆத்மாவுக்குத்தான் குரு கடாட்சம் கிடைக்கும். ராம நாமாவினால் பலன் ஏற்பட வேண்டுமானால், உங்களுக்கு நம்பிக்கை அவசியம் இருக்க வேண்டும். ராமநாமாவை உச்சரிப்பதனால் ஏற்படும் சலனமானது, மனத்தை - ராஜஸ, தாமச குணங்களிலிருந்து சத்வ குணத்துக்கு மாற்றுகிறது.
வியாதியைக் குணப்படுத்தும் மருந்தைப்போல், காந்திஜி அவர்கள் புண்ணிய நாமாவால் வியாதியைக் குணப்படுத்தும் முறைக்கு 'நாமாபதி' அல்லது 'நாம தெரப்பி' என்று கூறினார். அவரது மகன் மணிலால் ஒருமுறை டைபாய்ட் காய்ச்சலால் அவதிப்பட்டபோது, காந்திஜி அவர்கள் ஓர் ஈரத்துணியை எடுத்து அதிக உஷ்ணத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக மணிலாலின் முன்நெற்றியில் வைத்து 'ஸ்ரீராம' நாமத்தை மிக ஆழ்ந்த பக்தியுடன் ஜபித்துக் குணமாக்கினார்.
'சுபஸ்ய சீக்கிரம்' என்ற பழமொழிப்படி நன்றே செய்யவும். நன்றும் இன்றே செய்யவும். நாளை என்பது எமனுடைய நாள். மனம் ஒவ்வொரு நிமிடமும் மாறும் தன்மையுள்ளது. நல்ல கருமத்தை உடனே செய்யவும். நமது உள்ளத்தில் ஒரு சுயநலச் சிந்தனையோ அசுத்தமோ இவை எது இருந்தாலும், அவைகளைக் களைந்தெறிந்து ஸ்ரீராமரைத் தியானம் செய்வோம்!
Wednesday, January 17, 2007
தை அமாவாசை 18/01/2007.
அமாவாசையை பெளர்ணமியாக்கிய அபிராமசுந்தரி...
சிவபெருமான் வீரச்செயல் புரிந்த இடங்களை `வீரட்டானங்கள்` என்றழைப்பர். சிவபக்தியில் சிறந்து விளங்கிய மார்க்கண்டேயர் மிருகண்டு முனிவரின் புதல்வர். பதினாறு வயதில் மார்க்கண்டேயருக்கு மரணம் என்பது பிரமன் விதித்த விதி. இதையறிந்த மார்க்கண்டேயர் இறையருள் பெற 108 தலங்களுக்குச் சென்று வழிபட்டார். 108-வது தலமாக திருக்கடவூர் சென்று அமிர்தகடேஸ்வரரை தஞ்சமடைந்து மஹாம்ருத்யுஞ்ஜய ஸ்தோத்ரத்தால் அவரை வழிபட, இறைவன் ம்ருத்யுவாகிய யமன் வரும் வேளையில் காலனைத் தன் காலால் சம்ஹாரம் செய்து, வீரச்செயல் புரிந்து மார்க்கண்டேயரைக் காப்பாற்றியருளினார். இது இறைவன் தன் பக்தரான மார்க்கண்டேயருக்காகச் செய்த திருவிளையாடல்.
திருக்கடவூர் இறைவனின் திருவிளையாடல் இவ்விதம் ஒருபுறமெனில், திருக்கடவூர் இறைவியாகிய அபிராமியின் அருள் விளையாடலோ அதியற்புதமான விளையாடல். தன்னையே, தான் வேறு தன் பக்தன் வேறல்ல என்று உலகுக்கு உணர்த்தத் திருவுள்ளம் கொண்டாள் அன்னை. தன் திருவுருவத்தையே எண்ணியெண்ணி தவத்திலிருந்த தன் பக்தனின் வாயிலாக இதைப் புலப்படுத்த எண்ணினாள். சரபோஜி மன்னர் ஒரு தை அமாவாசையன்று இத்திருக்கோயிலுக்கு வந்தார். நிஷ்டையிலிருந்த அப்பக்தரை நோக்கி ‘இன்று என்ன திதி?` என்று கேட்டார். அன்னையின் முழுநிலவு போன்ற திருமுகத்தையே மனக்கண்ணால் கண்டுகொண்டிருந்த அவர், தை அமாவாசையைப் பௌர்ணமி திதி என்று சொல்லிவிட்டார்.
தன் தாடங்கத்தை நிலவாக்கி வானவீதியில் தவழவிட்டு பக்தனின் வாய்மொழி மெய்மொழியே என மெய்ப்பித்து பக்தனை அபிராமிபட்டராக்கினாள் அன்னை.
மேற்கூறிய திருவிளையாடல்களைக் கவனிக்கும்போது பக்தியையும் மீறி இரு கேள்விகள் எழும். அவை:
1. இறைவன் வகுத்த விதியை இறைவனே மீறலாமா?
2. பக்தனை வெளிக்காட்ட வேண்டிய அவசியம்தான் என்ன?
நிரபராதியொருவன் சந்தர்ப்பச் சூழ்நிலையால் குற்றவாளியாகக் கருதப்பட்டு அவனுக்குத் தூக்குத் தண்டனை விதிக்கப்படுகிறது. தூக்குத் தண்டனைக்காக காத்திருக்கும் அவன், ஜனாதிபதிக்குத் தன் உண்மை நிலைகளை விளக்கி மேல்முறையீடு செய்கிறான். அந்த மேல் முறையீட்டில் ஏதோ ஓர் உண்மை அவர் கண்ணைத் திறந்து மறு விசாரணைக்கு உத்தரவிட்டு, அந்த விசாரணையின் போக்கு ஒருவிதத்தில் அவன் குற்றமற்றவன்
என்பதை நிரூபித்து, அவனைத் தூக்கு தண்டணையிலிருந்து விடுவிக்கச் சொல்லித் தீர்ப்பாகிறது. மனிதனுக்கு ஜனாதிபதி இறைவன் எனில், பக்தனுக்கு ஜனாதிபதியாகத் திகழ்பவன் சாட்சாத் அந்த இறைவனேதான்.
சட்டத்தைப் படைத்தவன் மனிதன். சட்டத்திருத்தங்களைப் படைத்தவனும் மனிதன். அந்தச் சட்டத்தையே கையில் எடுப்பவனும் மனிதன். மனிதனைப் படைத்தவன் இறைவன்; அந்த மனிதனின் விதியை நிர்ணயிப்பவனும் இறைவன்; அந்த விதியையே மாற்றுபவன் - அதாவது கையில் எடுப்பவன் - இறைவன் என்று கொண்டால் முதல் கேள்வி முனகிக்கொண்டு ஓடிவிடும்.
அடுத்து இரண்டாவது கேள்விக்கு வருவோம்.
பித்தம் தலைக்கேறினால் பைத்தியம் பிடிக்குமென்பர். ஒருவர் சினிமாமீது அதீத நாட்டம் கொண்டிருந்தால் அவரைச் ‘சினிமாப் பைத்தியம்’ என்கிறோம். இசையின்மீது பித்து அதிகமானால் ‘இசைப் பைத்தியம்’ என்பர். அதுவே புத்தகத்தின்மீது பித்து அதிகமாயிருந்தால் ‘புத்தகப் பைத்தியம்’ என்பர். அதாவது ஒன்றின் மீது பைத்தியம் என்பது அளவு கடந்த அன்பு, ஆர்வம் இருப்பதைத் தெளிவாக எடுத்துக் காட்டுகிறது. ‘உள்ளே அன்பிலாது வெளியே அன்பு காட்டுகிறேன் பேர்வழி’ என்று நடிப்பவர்களால் உண்மை அன்பைô புரிந்துகொள்ள இயலாது. பட்டருக்கோ அபிராமிப் பைத்தியம்.
அந்த உண்மை அன்பை மற்றவர்களுக்கு எடுத்துக்காட்டவே அம்பிகையின் இவ்விளையாடல்.
இனி திருக்கோயிலுக்கு வருவோம்.
பாடல்பெற்ற சோழநாட்டு ஸ்தலங்கள் 190-ல் 63 காவேரிக்கு வடகரையிலும், 127 தென்கரையிலும் அமைந்துள்ளன. தென்கரையிலுள்ள ஸ்தலங்களில் ஒன்றுதான் திருக்கடவூர் எனப்பெறும் திருக்கடையூர். மயிலாடுதுறையிலிருந்து 22 கி.மீ. தூரத்திலும், பொறையாறிலிருந்து 8 கி.மீ. தூரத்திலும் உள்ள இந்த ஸ்தலம் - மூவர் பாடல்பெற்ற ஸ்தலங்கள் 44-ல் ஒன்றாக விளங்குகிறது.
63 நாயன்மார்களில் காரிநாயனார் மற்றும் குங்கிலியக் கலய நாயனார் இருவரும் வாழ்ந்து தொண்டு செய்து முக்தி அடைந்த ஸ்தலம். மேலும் சைவ சித்தாந்த சாஸ்திரங்கள் பதினான்கில் இரண்டாவதாகப் போற்றப்படும் ‘திருக்களிற்றுப் படியாரை’ இயற்றிய உய்ய வந்த தேவராயனார் அவதரித்த ஸ்தலமும் கூட.
இறைவன் - அமிர்தகடேஸ்வரர், அமிர்தலிங்கேஸ்வரர்
இறைவி - அபிராமி
தலமரம் - வில்வம்
தீர்த்தம் - அமிர்த தீர்த்தம்.
மேற்குப் பார்த்த சந்நிதிகளில் இக்கோயிலும் ஒன்று. மேற்குப் பார்த்த சந்நிதியின் சிறப்பு அஞ்ஞானம் விலகி ஞானம் கிடைக்குமாம்.
திருக்கடையூர் சென்று வழிபடுகையில் திருக்கடவூர் மயானம் சென்று வருதலும சிறப்பு. திருக்கடையூருக்கு நேர் கிழக்கேயுள்ளது இம்மயானம்.
மயிலாடுதுறை வேப்பஞ்சேரி நகரப் பேருந்து இவ்வழியாகச் செல்கிறது.
திருக்கடையூர் மயானத்தினருகிலுள்ள கோவிலின்
இறைவன் - பிரமபுரீசுவரன்
இறைவி - மலர்க்குழல் மின்னம்மை அம்மலக்குஜ நாயகி
தீர்த்தம் - காசி தீர்த்தம்.
இக்கோவிலும் மூவர் பாடல் பெற்ற ஸ்தலம்தான்.
இக்கோவிலுக்கு ராஜகோபுரம் கிடையாது. கொடிமரம் கிடையாது. உள் கோபுரம் மூன்று நிலைகளையுடையது. பங்குனி, அசுவினி நாளில் பஞ்ச மூர்த்திகள் புறப்பாடு நடைபெறுகிறது. சஷ்டி விழா சிறப்பாக நடைபெறுகிறது. அம்பாள் கோவில் எதிரில் உள்ளது.
இனி அபிராமி கோவிலுக்கு வருவோம்.
கோபுரவாசல் வழியே நுழைந்து நேராகச் சென்றால் வெளிப் பிரகாரத்தில் கொடிமரம் காணப்படுகிறது. அதையும் தாண்டி உள்ளே நேராகச் சென்றால் அமிர்தகடேஸ்வரரைக் காணலாம். அமிர்தகடேஸ்வரரைக் காணும் மகாமண்டபத்தின் வடக்குப்புறத்தில் சிற்ப வேலைப்பாட்டுடன் கூடிய அழகிய சபையில், காலசங்காரக் கடவுள் எமனை நித்திரகானுக்கிரகம் பண்ணின தோற்றத்தில் தெற்கு முகமாக எழுந்தருளியுள்ளார். இடது
பக்கத்தில் பாலாம்பிகை திருமகள், கலைமகளாகிய சேடியருடன் விளங்குகின்றாள். கால சங்காரக் கடவுளுக்கு எதிரில் வடக்குமுகமாக எமன் (உற்சவமூர்த்தி) எருமையூர்தியுடன் இறையருளை நாடிய வண்ணமாகக் காணப்படுகின்றார். இக்கால சங்கார மூர்த்திக்கு ஆண்டில் பதினோரு முறை அபிஷேகம் நடக்கிறது. சித்திரைத் திருநாளில் ஆறாம் திருநாளன்றுதான் இச்சங்கார மூர்த்தி வீதியுலாவிற்கு எழுந்தருளுவார்.
அமிர்த தீர்த்தத்தில் பங்குனி சுக்கிலபட்ச அசுவினியில் சுவாமி தீர்த்தங் கொடுத்தருளுவார். அன்றுதான் எல்லோரும் அத்தீர்த்தத்தில் மூழ்குவார்கள்.
அபிராமி சந்நிதி வெளிப்பிரகாரம் செல்லும் வழியில் வலப்பக்கத்தில் அமைந்துள்ளது. அம்மனுக்கு எதிரிலும் கொடிமரம் அமைந்துள்ளது.
இனி தை அமாவாசையை பௌர்ணமியாக்கிய அபிராமியின் அருள்திறனை வியந்து அபிராமி பட்டர் பாடிய அபிராமி அந்தாதியைச் சற்று காண்போம்.
அந்தாதியாவது நூலின் ஒவ்வொரு பாடலிலும் இறுதியில் உள்ள எழுத்து, அசை, சொல், சீர், அடி ஆகிய இவற்றுள் யாதேனும் ஒன்று அதற்கு அடுத்த பாடலின் முதலாக வரும்படி அமைத்துப் பாடி, இறுதிப் பாடலின் முடிவும் முதற்பாடலின் தொடக்கமும் ஒன்றாக இணையும்படி மண்டலத்து மாலை போலத் தொடுத்துப் பாடப்பெறும் ஒருவகைச் சிற்றியலக்கியமாகும். உதாரணமாக இந்த அபிராமி அந்தாதியில் 100-வது பாடலானது ‘குழையைத் தழுவிய’ என்று ஆரம்பித்து ‘நெஞ்சில் எப்போதும் உதிக்கின்றவே’ என முடிகிறது. அபிராமி அந்தாதியின் முதல் பாடலோ ‘உதிக்கின்ற’ என ஆரம்பிக்கிறது.
முதல் பாடலைப் பார்ப்போம்.
உதிக்கின்ற செங்கதிர் உச்சித் திலகம் உணர்வுடையோர்
மதிக்கின்ற மாணிக்கம் மாதுளம் போது மலர்க்கமலை
துதிக்கின்ற மின்கொடி மென்கடிக் குங்கும தோயமென்ன
விதிக்கின்ற மேனி அபிராமி என்றன் விழுத்துணையே.
உச்சித் திலகம் என்பது புருவ மத்தியைக் குறிக்கும். யோகநெறியில் புருவமத்தியை ‘ஆக்கினை’ என்று சொல்வது வழக்கு. ஐம்புலன்களை கட்டுக்குக் கொண்டுவரும் மையம் ‘ஆக்கினை’. சாதாரணமாக திலகம், குங்குமம் இட்டுக்கொள்ளும் இடம் இந்தப் புருவ மத்தியில்தான். ஒன்றைக் குறித்து யோசிக்கும்போதுகூட விரலால் புருவமத்தியைத் தொட்டுக்கொண்டுதான் யோசிக்கிறோம். இதனையே உணர்வுடையோர் மதிக்கின்ற மாணிக்கம் என்கிறார். ‘உதிக்கின்ற செங்கதிர்’ என்பது சூரியனின் செங்கதிர்களைக் குறிப்பது போல் தோன்றினாலும் - சூரியனின் கதிர்கள் எல்லாவுயிர்களையும் காப்பது போல், இறைவன் எல்லா உயிர்களிலும் உள்ளிருந்து இயக்குகிறான் என்பதை விளக்கவே ‘உதிக்கின்ற செங்கதிர் உச்சித் திலகம்’ என்றார். அதாவது புருவமத்தியில் தோன்றி நம்மை இயக்குகிறாள் என்பது மறைபொருள். இதனை உணர்ந்தவர்கள் இறையை மாணிக்கமாக மதிக்கின்றனர்.
எனவே, எனக்கு விழுத்துணையாக அபிராமியைக் கொண்டேன் என்கிறார். அபிராமிபட்டர். அடுத்து ஒரு பாடல்:
கொள்ளேன் மனத்தில்நின் கோலம் அல்லா(து) அன்பர் கூட்டந்தன்னை
விள்ளேன் பரசம யம்விரும் பேன்வியன் மூவுலகக்(கு)
உள்ளே அனைத்தினுக் கும்புறம்பே உள்ளத் தேவிளைந்த
கள்ளே களிக்கும் களியே அளியஎன் கண்மணியே
'உன்கோலத்தைத் தவிர மனத்தில் வேறெதையும் நினைக்க மாட்டேன்; அத்தன்மையே எனக்கு அருளுவாய்' என அபிராமியிடம் வேண்டுகிறார்.
உள்ளத்தில் எழும் சஞ்சலங்கள் சலனங்களுக்கெல்லாம் காரணம் வெளியில் பார்ப்பதால் ஏற்படும் மயக்கங்களே என்பதை ‘உள்ளே அனைத்தினுக்கும் புறம்பே உள்ளத்தே விளைந்த கள்ளே’ என்ற வரிகள் விளக்குகின்றன. மாயை அகலவேண்டுமெனில் அவளையே தவம் செயயவேண்டுமென
சின்னஞ்சிறிய மருங்கினில் சாத்திய செய்ய பட்டும்
பென்னம் பெரிய முலையும் முத் தாரமும் பிச்சிமொய்த்த
கன்னங் கரிய குழலும் கண் மூன்றும் கருத்தில் வைத்துத்
தன்னஞ் தனியிருப் பார்க்கிது போலும் தவமில்லையே
என மேற்கூறிய பாடலின் வாயிலாகக் கூறுபவர், அவள் அழகை -
அழகுக்(கு) ஒருவரும் ஒவ்வாத வல்லி அருமறைகள்
பழகிச் சிவந்த பதாம்புயத் தாள்பனி மாமதியின்
குழவித் திருமுடிக் கோமள யாமளைக் கொம்பிருக்க
இழவுற்று நின்றநெஞ் சேயிரங் கேல் உனக்(கு) என் குறையே
என்று வர்ணிக்கும் அதே சமயம், நான் அவள் நினைவிலேயே அவ்விதம் சொன்னேன். காக்கவேண்டிய அவளே கண்ணை மூடிக்கொண்டிருக்க, நான் உன்னிடம் என்ன சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது என தன் அகத்தையே குறை கூறிக்கொள்பவர் பலவாறாக அவள் நாமங்களைப் பாடுவார். அவள் கண் திறந்தால் நடக்காதது எதுவும் இல்லை என்பதை 78-வது பாடலில்,
விழியின் கொழுங்கடையும்
துப்பும் நிலவும் எழுதிவைத் தேன்என் துணைவிழிக்கே.
என்று அவளது கடைக்கண் பெருமையைக் கூறி, 79-வது பாடலில் ‘விழிக்கே அருளுண்டு’ என்ற பாடலைத் தொடர்ந்து முடிக்க அன்னை அபிராமி தன் மகன் அபிராமிபட்டருக்காக நிலவை வானில் தவழவிட்டாள். அதன் பின்னர் அந்தாதியைத் தொடர்ந்து பாடி முடித்தார் பட்டர்.
அவளையே தவம் செய்த அபிராமிபட்டருக்கு அவள் அருள்மழை பொழிந்தாள். நாமும் தவம் செய்து அவள் அருளைப் பெறலாம்.
Friday, January 05, 2007
திருலோக சீதாராமின் அறிமுகம்...
ஒரு வேலைக்கான நேர்முகத் தேர்வுக்கு நீங்கள் செல்கிறீர்கள். தேர்வை மேற்கொள்பவர் உங்களை அறிமுகப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள் எனக் கேட்டுக்கொள்கிறார் என்று வைத்துக கொள்வோம். உங்களில் எத்தனைபேர் உங்களை அறிமுகப்படுத்துவதில் உவகையுடன் பங்கேற்பீர்கள்?
சிலருக்கு, நாம்தான் விண்ணப்ப மனுவிலேயே எல்லா தகவல்களையும் கொடுத்து விட்டோமே. இன்னமும் என்ன அறிமுகப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது என்ற சலிப்பு உள்ளுக்குள் ஏற்படும். இன்னும் சிலரோ, மேலும் நம்மைப் பற்றிய விவரங்களை அறிய விரும்புகிறார் போலும் என உணர்ந்து தங்களைப் பற்றிய இன்னும் கூடுதலான விவரங்களை தயங்காமல் எடுத்துரைப்பர்.
இதற்குள் சிலர் எதற்கு இந்த நேர்முகப் படலம் என்று உள்ளுக்குள் வினா எழுப்பியிருப்பார்களானால், அவர்களுக்கு இந்த அறிமுகத்தைப் பற்றிய அறிமுகமாக இருக்கட்டுமே என்றுதான் மேற்குறிப்பிட்ட நேர்முகத் தேர்வுப் படலம்.
சிலருக்கு, பலரைத் தேடிச் சென்று தம்மை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்வது தொழிலாக இருக்கும். இன்னும் சிலருக்கோ, அவர்களின் அறிமுகம் கிடைக்காதா நமக்கு என்ற ஏக்கம் இருக்கும். இன்னும் சிலரின் அறிமுகமோ, நம் அறிமுகம் இல்லாமலே இன்னொருவர் மூலமாக - காற்றில் வரும் கீதத்தைப் போன்று தற்செயலாக - நமக்கு அறிமுகமாகும்.
ஆக அறிமுகம் எதுவாயினும் - நம் அறிவில், சிந்தனையில் உயரும் முகமாக அந்த அறிமுகம் அமையுமாயின், மேலும் இதுவரை இவரை அடையாளம் கண்டுகொள்ளாமல் விட்டோ மே என்ற மனக்கிலேசத்தை நம்முள் அந்த அறிமுகம் ஏற்படுத்துமாயின், அவரைப் பலருக்கு அறிமுகப்படுத்த நாம் தயங்கமாட்டோ ம். இந்த அறிமுகமும் அதுபோன்றதுதான். அறியாதவர்களுக்கு வேண்டுமாயின் இது அறிமுகமாக இருக்கலாம். அறிந்தவர்களுக்கோ
'குமிண்சிரிப்பு' முகம்.
இலக்கியச் சிந்தனை கூட்டமொன்றில் ஸ்ரீரங்கம் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள், 'திருலோக சீதாராமின் படைப்புகள்' என்ற தலைப்பில் சிறப்புரை ஆற்றினார். அந்தச் சிறப்புரையை நான் கேட்டகணம் முதல் என் மன உலகுக்கும் அறிமுகமானார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள். அவரை மேலும் அறியும் ஆவலை, தன் சிறப்புரையால் ஏற்படுத்தினார் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள்.
திரு. மோகனரங்கன் அவர்களின் சிறப்புரையிலிருந்து...
கோவையில் அவினாசி ரோட்டில் திருலோக சீதாராம் அவர்கள் நடந்து சென்று கொண்டிருக்கையில், புகழ்பெற்ற பெரிய மனிதரின் மாளிகையொன்றில், 'இங்கே யாருக்கும் பேட்டியோ, எந்தவித உதவியோ, நன்கொடையோ, சிபாரிசுக் கடிதமோ, ஒரு டம்ளர் தண்ணீரோகூடக் கிடைக்காது. வீணில் காத்திருந்து உங்கள் நேரத்தை வீணாக்க வேண்டாம்!' என்ற புத்திமதி விளம்பரம் ஒன்று தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதைப் பார்த்துவிட்டு அந்த மனிதரைக் காண ஆவல்கொண்டார் திருலோக சீதாராம். வாயில் காவலரோ அவரை வழிமறித்து ஒரு நீண்ட நமுனாவை எடுத்து நீட்ட, அதில் பார்க்க விரும்பும் காரியம் என்ற பகுதியும் இருந்தது. அந்தப் பகுதிக்கு நேரே, 'சும்மா!' என்று எழுதி அனுப்பினார். 'சும்மா!' நம்மை பார்க்க விரும்புகிறாரா ஒருவர் என ஆச்சரியப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், திருலோக சீதாராமை உள்ளே அனுப்பிவைக்குமாறு வாயிற்காப்போனுக்கு அனுமதி வழங்கினார். நேரே உள்ளே வந்த திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரிய மனிதரைப் பார்த்தார். பின்னர் உடனேயே கிளம்பிவிட்டார். இதைக் கண்ணுற்ற அந்தப் பெரிய மனிதர், 'வந்தீர்கள். பேசக்கூட இல்லை. உடன் கிளம்புகிறேன் எனக் கூறுகிறீர்களே!' என ஆச்சரியப்பட, திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரியவரிடம், 'உங்களுக்கு எப்படி நேரம் பொன்னானதோ, எனக்கும் நேரம் பொன்னானதுதான். உங்களைப் பார்க்க விரும்பினேன், பார்த்துவிட்டேன். கிளம்புகிறேன்!' எனப் பதிலளிக்க, அந்தப் பதிலினால் கவரப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், பின்னர் அவருடைய நெருங்கிய நண்பரானார்.
நெருங்கிய நண்பரானபின்னர் ஒருமுறை திருலோக சீதாராமுக்கு அவர், 'நீண்டகாலமாக நாம் சந்திக்கவே இல்லை. இந்தப் பக்கம் தாங்கள் வரக்கூடுமானால், சில சொந்த விஷயங்களைக் கலந்தாலோசிக்க விரும்புகிறேன். வருமுன் தகவல் தெரிவித்துவிட்டு வரவும்!' எனக் கடிதம் மூலமாகத் தொடர்பு கொண்டார். சீதாராமும் தான் வரும் விவரத்தை அவருக்குத் தொலைபேசி மூலம் தெரிவித்துவிட்டு அவரைக் காண விரைந்தார். இவர் சென்ற சமயம், அந்தப் பெரிய மனிதர் வெளியில் சென்றிருந்தார். நண்பகலில் நண்பர்களுடன் வந்த அவர், பின்னர் அவர்களை அனுப்பிவிட்டு கத்தை கத்தையாக ரூபாய் நோட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு வந்து சீதாராம் அவர்களின் அருகில் அமர்ந்து, இதை உங்கள் சொந்த உபயோகத்துக்கு
வைத்துக் கொள்ளுங்கள் எனக்கூறி, சீதாராம் அவர்கள் கொண்டுசென்றிருந்த பையிலிருந்து உடைகளை வெளியே எடுத்துவிட்டு உள்ளே நோட்டுகளைத் திணித்ததுடன் பழையபடியே உடைகளை மேலே வைத்தடுக்கி பையைக் கொடுத்ததுடன் இரண்டு நாட்கள் இருந்துவிட்டுச்
செல்லலாமே என்றார். அவர் இப்படிச் சொன்னதுதான் தாமதம். உடன் சீதாராம் அவர்கள் அந்தப் பையை கையில் எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பத் தயாரானார். நான்தான் இரண்டு நாள்கள் இருந்துவிட்டுப் போகலாம் என்றேனே என அந்தப் பெரியவர் கேட்க, அதற்கு சீதாராம் அவர்கள், 'சும்மா இரு என்றிருந்தால் நான் இருந்திருப்பேன். இப்போதோ சுமையை ஏற்றிவிட்டீர்கள். இனி என்னால் ஒருக்கணமும் இங்கே இருக்க இயலாது. நான் இப்போதே ஊருக்குக் கிளம்புகிறேன்' எனக்கூறி புறப்பட்டார். அந்தப் பெரிய மனிதரும் சரியென்று சீதாராமை வழியனுப்பி வைத்தார்.
அவர் - தொழில்மேதை ஜி.டி. நாயுடு அவர்கள். சீதாராமிடம் பின்னர் சிலர் உடனே ஏன் அவர் வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டீர்கள் எனக் கேட்டார்கள். அதற்கு சீதாராம், 'மனித மனம் எக்கணம் மாறும் என்று சொல்லமுடியாதே!' என நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிட்டாராம்.
திருலோக சீதாராம் 'சிவாஜி' என்ற தலைப்பில் 'Illustrated Weekly' அளவில் பத்திரிகையொன்றை நடத்திவந்த காலகட்டம். அச்சமயம் எழுத்தாளர் திரு. ஜானகிராமன் அவர்களும் 'சிவாஜி' பத்திரிகையில் பணிபுரிந்து வந்தார். அச்சமயம் நடந்த சுவாரஸ்ய நிகழ்வொன்றைக் காண்போம்.
'சிவாஜி'யின் ஒரு இதழைத் தயாரிக்க அக்காலத்தில் ரூ.25/- வரை செலவாகுமாம். ஒருமுறை இதழைக் கொண்டுவருவதற்கான நிதி கைவசம் இல்லாததால், இம்மாதிரி இக்கட்டான தருணங்களில் உதவும் தூரத்து நண்பர் ஒருவரை கையில் ஒருசில அணாக்களை மட்டுமே வைத்துக்கொண்டு இருவரும் பார்க்கச் சென்றனர். இவர்கள் துரதிருஷ்டம், அந்த நண்பர் இவர்கள் சென்ற சமயம் ஊரிலில்லை. இவர்கள் கைவசம் எடுத்துச்சென்றதோ
ஒருசில அணாக்கள் மட்டுமே. இப்போதோ ஊருக்குத் திரும்பவேண்டும். என்ன செய்வது? அடுத்த இதழை எப்படிக் கொண்டு வருவது? ஊருக்கு எப்படித் திரும்பிச் செல்வது? என்ற சிந்தனையிலேயே இருவரும் நடந்துவந்தனர். அச்சமயம் ஒரு சுமைதாங்கியைக் கண்ட திருலோக சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'என்னை அந்தச் சுமைதாங்கி கல்லின்மீது ஏற்றிவிடேன்!' எனக் கூறினார். ஜானகிராமனோ அவரிடம், 'ஊருக்குச் செல்வதற்கான
வழியை யோசிக்காமல் இப்படி விளையாடுகிறீர்களே!' என்று கூறியவண்ணமே, சுமைதாங்கிக் கல்லில் ஏற்றிவிட்டார். சீதாராம் அவரிடம், 'பின்னாலேயே வழிவரும். நீ போய், இருக்கும் இந்த அணாவுக்கு வேர்க்கடலை வாங்கிவா!' எனப் பணித்தார். அவரும் வாங்கிவர, பின்னர் இருவரும் வேர்க்கடலையை கொறிக்க ஆரம்பித்தனர்.
சிறிது நேரம் சென்றிருக்கும். தூரத்தில் ஒரு கூட்டம் வந்துகொண்டிருந்ததைப் பார்த்த சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'அது என்ன கூட்டம்?' எனக் கண்டுவாருங்களேன் என வேண்டினார். திரும்பிவந்த ஜானகிராமன், வந்துகொண்டிருப்பது பாரதிதாசனின் புகழைப் பரப்பும் கூட்டம் எனக் கூறினார். இப்போது சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், அந்தக் கூட்டம் அருகில் வருகையில் நான் பாட ஆரம்பிப்பேன். கூட்டத்திலிருந்து யார் வந்து என்னைக் குறித்துக் கேட்டாலும் நீங்கள் எதுவும் பேசாதீர்கள். மற்றவற்றை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் எனக் கூறிவிட்டு, கூட்டம் அருகில் வரும்வரை காத்திருந்துவிட்டு, பின்னர் தனது ஏற்றமிகு குரலால் கணீரென பாரதிதாசனின் பாடலைப் பாட ஆரம்பித்தார். இப்பாடலைக் கேட்ட கூட்டத்திலிருந்த சிலர் சீதாராமின் குரலால் கவரப்பட்டனர். அதில் சிலர் ஜானகிராமனை நெருங்கி, 'யார் இவர்?' எனக் கேட்டனர். ஜானகிராமன் சீதாராம் முன்னரே கேட்டுக்கொண்டபடி வாயைத் திறக்கவில்லை. எனவே, வந்தவர்கள் அவர் பாடி முடிக்கும்வரை காத்திருந்தனர். அவர் பாடி
முடித்ததுதான் தாமதம். வந்தவர்கள் அவரிடம், 'இவ்வளவு அருமையான குரலை வைத்துக்கொண்டு தனியாக ஏன் சாதகம் செய்யவேண்டும்? கூட்டத்தில் வந்து பாடினால் அனைவரும் புத்துயிர் பெறுவார்களல்லவா?' என நயமோடு கேட்டனர். சீதாராம் அவர்களிடம், 'நான் வந்து கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால் நீங்கள் ஒரு நிபந்தனைக்கு உடன்படவேண்டும். சம்மதமா?' என அவர்களைக் கேட்டார். 'என்ன நிபந்தனை?' எனக்
கேட்டார்கள். 'நான் கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால், பாடல்களைப் பாடி முடித்தபின்னர், முடிவில் நீங்கள் தட்டு கலெக்ஷனை மேற்கொண்டு அதில் வரும் தொகை முழுவதையும் எனக்குக் காணிக்கையாகத் தரவேண்டும்!' என்றார். அவர்களும் சம்மதிக்க, முடிவில் சீதாராம் அவர்களுக்கு தட்டு கலெக்ஷன் மூலமாகக் கிடைத்த பணம் எவ்வளவு தெரியுமா? ரூ.52/- இவ்விதம் கிடைத்த அந்தத் தொகையின் மூலம் ஊருக்குத் திரும்பியதோடு அல்லாமல் அவ்வாரத்திய சிவாஜி இதழையும் சீதாராம் கொண்டு வந்தார்.
'எதற்கும் கலங்கக் கூடாது. இயற்கை நமக்கான வழிகளை எப்போதும் திறந்தே வைத்திருக்கிறது. அதை எதிர்கொள்ள நாம் பழகிக்கொள்ள வேண்டும்!' என்பதை வாழ்ந்தே காட்டியுள்ளார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள்.
திருலோக சீதாராம் அவர்களின் வாழ்வியலில் இருந்து சில நிகழ்ச்சிகளை உங்கள் மனக்கண் முன்னே கொண்டுவந்து ரசித்தீர்கள். வாழ்க்கையைக் குறித்தும் இலக்கியங்கள் குறித்தும் அவர் கொண்டிருந்த எண்ணங்கள் என்னவென்பதை நீங்கள் அறியவிரும்பினால் அடுத்து வெளியிடும் கட்டுரையில் பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.
ஒரு வேலைக்கான நேர்முகத் தேர்வுக்கு நீங்கள் செல்கிறீர்கள். தேர்வை மேற்கொள்பவர் உங்களை அறிமுகப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள் எனக் கேட்டுக்கொள்கிறார் என்று வைத்துக கொள்வோம். உங்களில் எத்தனைபேர் உங்களை அறிமுகப்படுத்துவதில் உவகையுடன் பங்கேற்பீர்கள்?
சிலருக்கு, நாம்தான் விண்ணப்ப மனுவிலேயே எல்லா தகவல்களையும் கொடுத்து விட்டோமே. இன்னமும் என்ன அறிமுகப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது என்ற சலிப்பு உள்ளுக்குள் ஏற்படும். இன்னும் சிலரோ, மேலும் நம்மைப் பற்றிய விவரங்களை அறிய விரும்புகிறார் போலும் என உணர்ந்து தங்களைப் பற்றிய இன்னும் கூடுதலான விவரங்களை தயங்காமல் எடுத்துரைப்பர்.
இதற்குள் சிலர் எதற்கு இந்த நேர்முகப் படலம் என்று உள்ளுக்குள் வினா எழுப்பியிருப்பார்களானால், அவர்களுக்கு இந்த அறிமுகத்தைப் பற்றிய அறிமுகமாக இருக்கட்டுமே என்றுதான் மேற்குறிப்பிட்ட நேர்முகத் தேர்வுப் படலம்.
சிலருக்கு, பலரைத் தேடிச் சென்று தம்மை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்வது தொழிலாக இருக்கும். இன்னும் சிலருக்கோ, அவர்களின் அறிமுகம் கிடைக்காதா நமக்கு என்ற ஏக்கம் இருக்கும். இன்னும் சிலரின் அறிமுகமோ, நம் அறிமுகம் இல்லாமலே இன்னொருவர் மூலமாக - காற்றில் வரும் கீதத்தைப் போன்று தற்செயலாக - நமக்கு அறிமுகமாகும்.
ஆக அறிமுகம் எதுவாயினும் - நம் அறிவில், சிந்தனையில் உயரும் முகமாக அந்த அறிமுகம் அமையுமாயின், மேலும் இதுவரை இவரை அடையாளம் கண்டுகொள்ளாமல் விட்டோ மே என்ற மனக்கிலேசத்தை நம்முள் அந்த அறிமுகம் ஏற்படுத்துமாயின், அவரைப் பலருக்கு அறிமுகப்படுத்த நாம் தயங்கமாட்டோ ம். இந்த அறிமுகமும் அதுபோன்றதுதான். அறியாதவர்களுக்கு வேண்டுமாயின் இது அறிமுகமாக இருக்கலாம். அறிந்தவர்களுக்கோ
'குமிண்சிரிப்பு' முகம்.
இலக்கியச் சிந்தனை கூட்டமொன்றில் ஸ்ரீரங்கம் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள், 'திருலோக சீதாராமின் படைப்புகள்' என்ற தலைப்பில் சிறப்புரை ஆற்றினார். அந்தச் சிறப்புரையை நான் கேட்டகணம் முதல் என் மன உலகுக்கும் அறிமுகமானார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள். அவரை மேலும் அறியும் ஆவலை, தன் சிறப்புரையால் ஏற்படுத்தினார் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள்.
திரு. மோகனரங்கன் அவர்களின் சிறப்புரையிலிருந்து...
கோவையில் அவினாசி ரோட்டில் திருலோக சீதாராம் அவர்கள் நடந்து சென்று கொண்டிருக்கையில், புகழ்பெற்ற பெரிய மனிதரின் மாளிகையொன்றில், 'இங்கே யாருக்கும் பேட்டியோ, எந்தவித உதவியோ, நன்கொடையோ, சிபாரிசுக் கடிதமோ, ஒரு டம்ளர் தண்ணீரோகூடக் கிடைக்காது. வீணில் காத்திருந்து உங்கள் நேரத்தை வீணாக்க வேண்டாம்!' என்ற புத்திமதி விளம்பரம் ஒன்று தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதைப் பார்த்துவிட்டு அந்த மனிதரைக் காண ஆவல்கொண்டார் திருலோக சீதாராம். வாயில் காவலரோ அவரை வழிமறித்து ஒரு நீண்ட நமுனாவை எடுத்து நீட்ட, அதில் பார்க்க விரும்பும் காரியம் என்ற பகுதியும் இருந்தது. அந்தப் பகுதிக்கு நேரே, 'சும்மா!' என்று எழுதி அனுப்பினார். 'சும்மா!' நம்மை பார்க்க விரும்புகிறாரா ஒருவர் என ஆச்சரியப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், திருலோக சீதாராமை உள்ளே அனுப்பிவைக்குமாறு வாயிற்காப்போனுக்கு அனுமதி வழங்கினார். நேரே உள்ளே வந்த திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரிய மனிதரைப் பார்த்தார். பின்னர் உடனேயே கிளம்பிவிட்டார். இதைக் கண்ணுற்ற அந்தப் பெரிய மனிதர், 'வந்தீர்கள். பேசக்கூட இல்லை. உடன் கிளம்புகிறேன் எனக் கூறுகிறீர்களே!' என ஆச்சரியப்பட, திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரியவரிடம், 'உங்களுக்கு எப்படி நேரம் பொன்னானதோ, எனக்கும் நேரம் பொன்னானதுதான். உங்களைப் பார்க்க விரும்பினேன், பார்த்துவிட்டேன். கிளம்புகிறேன்!' எனப் பதிலளிக்க, அந்தப் பதிலினால் கவரப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், பின்னர் அவருடைய நெருங்கிய நண்பரானார்.
நெருங்கிய நண்பரானபின்னர் ஒருமுறை திருலோக சீதாராமுக்கு அவர், 'நீண்டகாலமாக நாம் சந்திக்கவே இல்லை. இந்தப் பக்கம் தாங்கள் வரக்கூடுமானால், சில சொந்த விஷயங்களைக் கலந்தாலோசிக்க விரும்புகிறேன். வருமுன் தகவல் தெரிவித்துவிட்டு வரவும்!' எனக் கடிதம் மூலமாகத் தொடர்பு கொண்டார். சீதாராமும் தான் வரும் விவரத்தை அவருக்குத் தொலைபேசி மூலம் தெரிவித்துவிட்டு அவரைக் காண விரைந்தார். இவர் சென்ற சமயம், அந்தப் பெரிய மனிதர் வெளியில் சென்றிருந்தார். நண்பகலில் நண்பர்களுடன் வந்த அவர், பின்னர் அவர்களை அனுப்பிவிட்டு கத்தை கத்தையாக ரூபாய் நோட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு வந்து சீதாராம் அவர்களின் அருகில் அமர்ந்து, இதை உங்கள் சொந்த உபயோகத்துக்கு
வைத்துக் கொள்ளுங்கள் எனக்கூறி, சீதாராம் அவர்கள் கொண்டுசென்றிருந்த பையிலிருந்து உடைகளை வெளியே எடுத்துவிட்டு உள்ளே நோட்டுகளைத் திணித்ததுடன் பழையபடியே உடைகளை மேலே வைத்தடுக்கி பையைக் கொடுத்ததுடன் இரண்டு நாட்கள் இருந்துவிட்டுச்
செல்லலாமே என்றார். அவர் இப்படிச் சொன்னதுதான் தாமதம். உடன் சீதாராம் அவர்கள் அந்தப் பையை கையில் எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பத் தயாரானார். நான்தான் இரண்டு நாள்கள் இருந்துவிட்டுப் போகலாம் என்றேனே என அந்தப் பெரியவர் கேட்க, அதற்கு சீதாராம் அவர்கள், 'சும்மா இரு என்றிருந்தால் நான் இருந்திருப்பேன். இப்போதோ சுமையை ஏற்றிவிட்டீர்கள். இனி என்னால் ஒருக்கணமும் இங்கே இருக்க இயலாது. நான் இப்போதே ஊருக்குக் கிளம்புகிறேன்' எனக்கூறி புறப்பட்டார். அந்தப் பெரிய மனிதரும் சரியென்று சீதாராமை வழியனுப்பி வைத்தார்.
அவர் - தொழில்மேதை ஜி.டி. நாயுடு அவர்கள். சீதாராமிடம் பின்னர் சிலர் உடனே ஏன் அவர் வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டீர்கள் எனக் கேட்டார்கள். அதற்கு சீதாராம், 'மனித மனம் எக்கணம் மாறும் என்று சொல்லமுடியாதே!' என நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிட்டாராம்.
திருலோக சீதாராம் 'சிவாஜி' என்ற தலைப்பில் 'Illustrated Weekly' அளவில் பத்திரிகையொன்றை நடத்திவந்த காலகட்டம். அச்சமயம் எழுத்தாளர் திரு. ஜானகிராமன் அவர்களும் 'சிவாஜி' பத்திரிகையில் பணிபுரிந்து வந்தார். அச்சமயம் நடந்த சுவாரஸ்ய நிகழ்வொன்றைக் காண்போம்.
'சிவாஜி'யின் ஒரு இதழைத் தயாரிக்க அக்காலத்தில் ரூ.25/- வரை செலவாகுமாம். ஒருமுறை இதழைக் கொண்டுவருவதற்கான நிதி கைவசம் இல்லாததால், இம்மாதிரி இக்கட்டான தருணங்களில் உதவும் தூரத்து நண்பர் ஒருவரை கையில் ஒருசில அணாக்களை மட்டுமே வைத்துக்கொண்டு இருவரும் பார்க்கச் சென்றனர். இவர்கள் துரதிருஷ்டம், அந்த நண்பர் இவர்கள் சென்ற சமயம் ஊரிலில்லை. இவர்கள் கைவசம் எடுத்துச்சென்றதோ
ஒருசில அணாக்கள் மட்டுமே. இப்போதோ ஊருக்குத் திரும்பவேண்டும். என்ன செய்வது? அடுத்த இதழை எப்படிக் கொண்டு வருவது? ஊருக்கு எப்படித் திரும்பிச் செல்வது? என்ற சிந்தனையிலேயே இருவரும் நடந்துவந்தனர். அச்சமயம் ஒரு சுமைதாங்கியைக் கண்ட திருலோக சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'என்னை அந்தச் சுமைதாங்கி கல்லின்மீது ஏற்றிவிடேன்!' எனக் கூறினார். ஜானகிராமனோ அவரிடம், 'ஊருக்குச் செல்வதற்கான
வழியை யோசிக்காமல் இப்படி விளையாடுகிறீர்களே!' என்று கூறியவண்ணமே, சுமைதாங்கிக் கல்லில் ஏற்றிவிட்டார். சீதாராம் அவரிடம், 'பின்னாலேயே வழிவரும். நீ போய், இருக்கும் இந்த அணாவுக்கு வேர்க்கடலை வாங்கிவா!' எனப் பணித்தார். அவரும் வாங்கிவர, பின்னர் இருவரும் வேர்க்கடலையை கொறிக்க ஆரம்பித்தனர்.
சிறிது நேரம் சென்றிருக்கும். தூரத்தில் ஒரு கூட்டம் வந்துகொண்டிருந்ததைப் பார்த்த சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'அது என்ன கூட்டம்?' எனக் கண்டுவாருங்களேன் என வேண்டினார். திரும்பிவந்த ஜானகிராமன், வந்துகொண்டிருப்பது பாரதிதாசனின் புகழைப் பரப்பும் கூட்டம் எனக் கூறினார். இப்போது சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், அந்தக் கூட்டம் அருகில் வருகையில் நான் பாட ஆரம்பிப்பேன். கூட்டத்திலிருந்து யார் வந்து என்னைக் குறித்துக் கேட்டாலும் நீங்கள் எதுவும் பேசாதீர்கள். மற்றவற்றை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் எனக் கூறிவிட்டு, கூட்டம் அருகில் வரும்வரை காத்திருந்துவிட்டு, பின்னர் தனது ஏற்றமிகு குரலால் கணீரென பாரதிதாசனின் பாடலைப் பாட ஆரம்பித்தார். இப்பாடலைக் கேட்ட கூட்டத்திலிருந்த சிலர் சீதாராமின் குரலால் கவரப்பட்டனர். அதில் சிலர் ஜானகிராமனை நெருங்கி, 'யார் இவர்?' எனக் கேட்டனர். ஜானகிராமன் சீதாராம் முன்னரே கேட்டுக்கொண்டபடி வாயைத் திறக்கவில்லை. எனவே, வந்தவர்கள் அவர் பாடி முடிக்கும்வரை காத்திருந்தனர். அவர் பாடி
முடித்ததுதான் தாமதம். வந்தவர்கள் அவரிடம், 'இவ்வளவு அருமையான குரலை வைத்துக்கொண்டு தனியாக ஏன் சாதகம் செய்யவேண்டும்? கூட்டத்தில் வந்து பாடினால் அனைவரும் புத்துயிர் பெறுவார்களல்லவா?' என நயமோடு கேட்டனர். சீதாராம் அவர்களிடம், 'நான் வந்து கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால் நீங்கள் ஒரு நிபந்தனைக்கு உடன்படவேண்டும். சம்மதமா?' என அவர்களைக் கேட்டார். 'என்ன நிபந்தனை?' எனக்
கேட்டார்கள். 'நான் கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால், பாடல்களைப் பாடி முடித்தபின்னர், முடிவில் நீங்கள் தட்டு கலெக்ஷனை மேற்கொண்டு அதில் வரும் தொகை முழுவதையும் எனக்குக் காணிக்கையாகத் தரவேண்டும்!' என்றார். அவர்களும் சம்மதிக்க, முடிவில் சீதாராம் அவர்களுக்கு தட்டு கலெக்ஷன் மூலமாகக் கிடைத்த பணம் எவ்வளவு தெரியுமா? ரூ.52/- இவ்விதம் கிடைத்த அந்தத் தொகையின் மூலம் ஊருக்குத் திரும்பியதோடு அல்லாமல் அவ்வாரத்திய சிவாஜி இதழையும் சீதாராம் கொண்டு வந்தார்.
'எதற்கும் கலங்கக் கூடாது. இயற்கை நமக்கான வழிகளை எப்போதும் திறந்தே வைத்திருக்கிறது. அதை எதிர்கொள்ள நாம் பழகிக்கொள்ள வேண்டும்!' என்பதை வாழ்ந்தே காட்டியுள்ளார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள்.
திருலோக சீதாராம் அவர்களின் வாழ்வியலில் இருந்து சில நிகழ்ச்சிகளை உங்கள் மனக்கண் முன்னே கொண்டுவந்து ரசித்தீர்கள். வாழ்க்கையைக் குறித்தும் இலக்கியங்கள் குறித்தும் அவர் கொண்டிருந்த எண்ணங்கள் என்னவென்பதை நீங்கள் அறியவிரும்பினால் அடுத்து வெளியிடும் கட்டுரையில் பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.
Subscribe to:
Posts (Atom)