திருலோக சீதாராமின் அறிமுகம்...

ஒரு வேலைக்கான நேர்முகத் தேர்வுக்கு நீங்கள் செல்கிறீர்கள். தேர்வை மேற்கொள்பவர் உங்களை அறிமுகப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள் எனக் கேட்டுக்கொள்கிறார் என்று வைத்துக கொள்வோம். உங்களில் எத்தனைபேர் உங்களை அறிமுகப்படுத்துவதில் உவகையுடன் பங்கேற்பீர்கள்?

சிலருக்கு, நாம்தான் விண்ணப்ப மனுவிலேயே எல்லா தகவல்களையும் கொடுத்து விட்டோமே. இன்னமும் என்ன அறிமுகப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது என்ற சலிப்பு உள்ளுக்குள் ஏற்படும். இன்னும் சிலரோ, மேலும் நம்மைப் பற்றிய விவரங்களை அறிய விரும்புகிறார் போலும் என உணர்ந்து தங்களைப் பற்றிய இன்னும் கூடுதலான விவரங்களை தயங்காமல் எடுத்துரைப்பர்.

இதற்குள் சிலர் எதற்கு இந்த நேர்முகப் படலம் என்று உள்ளுக்குள் வினா எழுப்பியிருப்பார்களானால், அவர்களுக்கு இந்த அறிமுகத்தைப் பற்றிய அறிமுகமாக இருக்கட்டுமே என்றுதான் மேற்குறிப்பிட்ட நேர்முகத் தேர்வுப் படலம்.

சிலருக்கு, பலரைத் தேடிச் சென்று தம்மை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்வது தொழிலாக இருக்கும். இன்னும் சிலருக்கோ, அவர்களின் அறிமுகம் கிடைக்காதா நமக்கு என்ற ஏக்கம் இருக்கும். இன்னும் சிலரின் அறிமுகமோ, நம் அறிமுகம் இல்லாமலே இன்னொருவர் மூலமாக - காற்றில் வரும் கீதத்தைப் போன்று தற்செயலாக - நமக்கு அறிமுகமாகும்.

ஆக அறிமுகம் எதுவாயினும் - நம் அறிவில், சிந்தனையில் உயரும் முகமாக அந்த அறிமுகம் அமையுமாயின், மேலும் இதுவரை இவரை அடையாளம் கண்டுகொள்ளாமல் விட்டோ மே என்ற மனக்கிலேசத்தை நம்முள் அந்த அறிமுகம் ஏற்படுத்துமாயின், அவரைப் பலருக்கு அறிமுகப்படுத்த நாம் தயங்கமாட்டோ ம். இந்த அறிமுகமும் அதுபோன்றதுதான். அறியாதவர்களுக்கு வேண்டுமாயின் இது அறிமுகமாக இருக்கலாம். அறிந்தவர்களுக்கோ
'குமிண்சிரிப்பு' முகம்.

இலக்கியச் சிந்தனை கூட்டமொன்றில் ஸ்ரீரங்கம் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள், 'திருலோக சீதாராமின் படைப்புகள்' என்ற தலைப்பில் சிறப்புரை ஆற்றினார். அந்தச் சிறப்புரையை நான் கேட்டகணம் முதல் என் மன உலகுக்கும் அறிமுகமானார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள். அவரை மேலும் அறியும் ஆவலை, தன் சிறப்புரையால் ஏற்படுத்தினார் திரு. மோகனரங்கன் அவர்கள்.

திரு. மோகனரங்கன் அவர்களின் சிறப்புரையிலிருந்து...

கோவையில் அவினாசி ரோட்டில் திருலோக சீதாராம் அவர்கள் நடந்து சென்று கொண்டிருக்கையில், புகழ்பெற்ற பெரிய மனிதரின் மாளிகையொன்றில், 'இங்கே யாருக்கும் பேட்டியோ, எந்தவித உதவியோ, நன்கொடையோ, சிபாரிசுக் கடிதமோ, ஒரு டம்ளர் தண்ணீரோகூடக் கிடைக்காது. வீணில் காத்திருந்து உங்கள் நேரத்தை வீணாக்க வேண்டாம்!' என்ற புத்திமதி விளம்பரம் ஒன்று தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. அதைப் பார்த்துவிட்டு அந்த மனிதரைக் காண ஆவல்கொண்டார் திருலோக சீதாராம். வாயில் காவலரோ அவரை வழிமறித்து ஒரு நீண்ட நமுனாவை எடுத்து நீட்ட, அதில் பார்க்க விரும்பும் காரியம் என்ற பகுதியும் இருந்தது. அந்தப் பகுதிக்கு நேரே, 'சும்மா!' என்று எழுதி அனுப்பினார். 'சும்மா!' நம்மை பார்க்க விரும்புகிறாரா ஒருவர் என ஆச்சரியப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், திருலோக சீதாராமை உள்ளே அனுப்பிவைக்குமாறு வாயிற்காப்போனுக்கு அனுமதி வழங்கினார். நேரே உள்ளே வந்த திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரிய மனிதரைப் பார்த்தார். பின்னர் உடனேயே கிளம்பிவிட்டார். இதைக் கண்ணுற்ற அந்தப் பெரிய மனிதர், 'வந்தீர்கள். பேசக்கூட இல்லை. உடன் கிளம்புகிறேன் எனக் கூறுகிறீர்களே!' என ஆச்சரியப்பட, திருலோக சீதாராம் அந்தப் பெரியவரிடம், 'உங்களுக்கு எப்படி நேரம் பொன்னானதோ, எனக்கும் நேரம் பொன்னானதுதான். உங்களைப் பார்க்க விரும்பினேன், பார்த்துவிட்டேன். கிளம்புகிறேன்!' எனப் பதிலளிக்க, அந்தப் பதிலினால் கவரப்பட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர், பின்னர் அவருடைய நெருங்கிய நண்பரானார்.

நெருங்கிய நண்பரானபின்னர் ஒருமுறை திருலோக சீதாராமுக்கு அவர், 'நீண்டகாலமாக நாம் சந்திக்கவே இல்லை. இந்தப் பக்கம் தாங்கள் வரக்கூடுமானால், சில சொந்த விஷயங்களைக் கலந்தாலோசிக்க விரும்புகிறேன். வருமுன் தகவல் தெரிவித்துவிட்டு வரவும்!' எனக் கடிதம் மூலமாகத் தொடர்பு கொண்டார். சீதாராமும் தான் வரும் விவரத்தை அவருக்குத் தொலைபேசி மூலம் தெரிவித்துவிட்டு அவரைக் காண விரைந்தார். இவர் சென்ற சமயம், அந்தப் பெரிய மனிதர் வெளியில் சென்றிருந்தார். நண்பகலில் நண்பர்களுடன் வந்த அவர், பின்னர் அவர்களை அனுப்பிவிட்டு கத்தை கத்தையாக ரூபாய் நோட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு வந்து சீதாராம் அவர்களின் அருகில் அமர்ந்து, இதை உங்கள் சொந்த உபயோகத்துக்கு
வைத்துக் கொள்ளுங்கள் எனக்கூறி, சீதாராம் அவர்கள் கொண்டுசென்றிருந்த பையிலிருந்து உடைகளை வெளியே எடுத்துவிட்டு உள்ளே நோட்டுகளைத் திணித்ததுடன் பழையபடியே உடைகளை மேலே வைத்தடுக்கி பையைக் கொடுத்ததுடன் இரண்டு நாட்கள் இருந்துவிட்டுச்
செல்லலாமே என்றார். அவர் இப்படிச் சொன்னதுதான் தாமதம். உடன் சீதாராம் அவர்கள் அந்தப் பையை கையில் எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பத் தயாரானார். நான்தான் இரண்டு நாள்கள் இருந்துவிட்டுப் போகலாம் என்றேனே என அந்தப் பெரியவர் கேட்க, அதற்கு சீதாராம் அவர்கள், 'சும்மா இரு என்றிருந்தால் நான் இருந்திருப்பேன். இப்போதோ சுமையை ஏற்றிவிட்டீர்கள். இனி என்னால் ஒருக்கணமும் இங்கே இருக்க இயலாது. நான் இப்போதே ஊருக்குக் கிளம்புகிறேன்' எனக்கூறி புறப்பட்டார். அந்தப் பெரிய மனிதரும் சரியென்று சீதாராமை வழியனுப்பி வைத்தார்.

அவர் - தொழில்மேதை ஜி.டி. நாயுடு அவர்கள். சீதாராமிடம் பின்னர் சிலர் உடனே ஏன் அவர் வீட்டிலிருந்து புறப்பட்டீர்கள் எனக் கேட்டார்கள். அதற்கு சீதாராம், 'மனித மனம் எக்கணம் மாறும் என்று சொல்லமுடியாதே!' என நகைச்சுவையாகக் குறிப்பிட்டாராம்.

திருலோக சீதாராம் 'சிவாஜி' என்ற தலைப்பில் 'Illustrated Weekly' அளவில் பத்திரிகையொன்றை நடத்திவந்த காலகட்டம். அச்சமயம் எழுத்தாளர் திரு. ஜானகிராமன் அவர்களும் 'சிவாஜி' பத்திரிகையில் பணிபுரிந்து வந்தார். அச்சமயம் நடந்த சுவாரஸ்ய நிகழ்வொன்றைக் காண்போம்.

'சிவாஜி'யின் ஒரு இதழைத் தயாரிக்க அக்காலத்தில் ரூ.25/- வரை செலவாகுமாம். ஒருமுறை இதழைக் கொண்டுவருவதற்கான நிதி கைவசம் இல்லாததால், இம்மாதிரி இக்கட்டான தருணங்களில் உதவும் தூரத்து நண்பர் ஒருவரை கையில் ஒருசில அணாக்களை மட்டுமே வைத்துக்கொண்டு இருவரும் பார்க்கச் சென்றனர். இவர்கள் துரதிருஷ்டம், அந்த நண்பர் இவர்கள் சென்ற சமயம் ஊரிலில்லை. இவர்கள் கைவசம் எடுத்துச்சென்றதோ
ஒருசில அணாக்கள் மட்டுமே. இப்போதோ ஊருக்குத் திரும்பவேண்டும். என்ன செய்வது? அடுத்த இதழை எப்படிக் கொண்டு வருவது? ஊருக்கு எப்படித் திரும்பிச் செல்வது? என்ற சிந்தனையிலேயே இருவரும் நடந்துவந்தனர். அச்சமயம் ஒரு சுமைதாங்கியைக் கண்ட திருலோக சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'என்னை அந்தச் சுமைதாங்கி கல்லின்மீது ஏற்றிவிடேன்!' எனக் கூறினார். ஜானகிராமனோ அவரிடம், 'ஊருக்குச் செல்வதற்கான
வழியை யோசிக்காமல் இப்படி விளையாடுகிறீர்களே!' என்று கூறியவண்ணமே, சுமைதாங்கிக் கல்லில் ஏற்றிவிட்டார். சீதாராம் அவரிடம், 'பின்னாலேயே வழிவரும். நீ போய், இருக்கும் இந்த அணாவுக்கு வேர்க்கடலை வாங்கிவா!' எனப் பணித்தார். அவரும் வாங்கிவர, பின்னர் இருவரும் வேர்க்கடலையை கொறிக்க ஆரம்பித்தனர்.

சிறிது நேரம் சென்றிருக்கும். தூரத்தில் ஒரு கூட்டம் வந்துகொண்டிருந்ததைப் பார்த்த சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், 'அது என்ன கூட்டம்?' எனக் கண்டுவாருங்களேன் என வேண்டினார். திரும்பிவந்த ஜானகிராமன், வந்துகொண்டிருப்பது பாரதிதாசனின் புகழைப் பரப்பும் கூட்டம் எனக் கூறினார். இப்போது சீதாராம் ஜானகிராமனிடம், அந்தக் கூட்டம் அருகில் வருகையில் நான் பாட ஆரம்பிப்பேன். கூட்டத்திலிருந்து யார் வந்து என்னைக் குறித்துக் கேட்டாலும் நீங்கள் எதுவும் பேசாதீர்கள். மற்றவற்றை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் எனக் கூறிவிட்டு, கூட்டம் அருகில் வரும்வரை காத்திருந்துவிட்டு, பின்னர் தனது ஏற்றமிகு குரலால் கணீரென பாரதிதாசனின் பாடலைப் பாட ஆரம்பித்தார். இப்பாடலைக் கேட்ட கூட்டத்திலிருந்த சிலர் சீதாராமின் குரலால் கவரப்பட்டனர். அதில் சிலர் ஜானகிராமனை நெருங்கி, 'யார் இவர்?' எனக் கேட்டனர். ஜானகிராமன் சீதாராம் முன்னரே கேட்டுக்கொண்டபடி வாயைத் திறக்கவில்லை. எனவே, வந்தவர்கள் அவர் பாடி முடிக்கும்வரை காத்திருந்தனர். அவர் பாடி
முடித்ததுதான் தாமதம். வந்தவர்கள் அவரிடம், 'இவ்வளவு அருமையான குரலை வைத்துக்கொண்டு தனியாக ஏன் சாதகம் செய்யவேண்டும்? கூட்டத்தில் வந்து பாடினால் அனைவரும் புத்துயிர் பெறுவார்களல்லவா?' என நயமோடு கேட்டனர். சீதாராம் அவர்களிடம், 'நான் வந்து கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால் நீங்கள் ஒரு நிபந்தனைக்கு உடன்படவேண்டும். சம்மதமா?' என அவர்களைக் கேட்டார். 'என்ன நிபந்தனை?' எனக்
கேட்டார்கள். 'நான் கூட்டத்தில் பாடவேண்டுமானால், பாடல்களைப் பாடி முடித்தபின்னர், முடிவில் நீங்கள் தட்டு கலெக்ஷனை மேற்கொண்டு அதில் வரும் தொகை முழுவதையும் எனக்குக் காணிக்கையாகத் தரவேண்டும்!' என்றார். அவர்களும் சம்மதிக்க, முடிவில் சீதாராம் அவர்களுக்கு தட்டு கலெக்ஷன் மூலமாகக் கிடைத்த பணம் எவ்வளவு தெரியுமா? ரூ.52/- இவ்விதம் கிடைத்த அந்தத் தொகையின் மூலம் ஊருக்குத் திரும்பியதோடு அல்லாமல் அவ்வாரத்திய சிவாஜி இதழையும் சீதாராம் கொண்டு வந்தார்.

'எதற்கும் கலங்கக் கூடாது. இயற்கை நமக்கான வழிகளை எப்போதும் திறந்தே வைத்திருக்கிறது. அதை எதிர்கொள்ள நாம் பழகிக்கொள்ள வேண்டும்!' என்பதை வாழ்ந்தே காட்டியுள்ளார் திருலோக சீதாராம் அவர்கள்.

திருலோக சீதாராம் அவர்களின் வாழ்வியலில் இருந்து சில நிகழ்ச்சிகளை உங்கள் மனக்கண் முன்னே கொண்டுவந்து ரசித்தீர்கள். வாழ்க்கையைக் குறித்தும் இலக்கியங்கள் குறித்தும் அவர் கொண்டிருந்த எண்ணங்கள் என்னவென்பதை நீங்கள் அறியவிரும்பினால் அடுத்து வெளியிடும் கட்டுரையில் பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.