யாரும் இங்கே முட்டாள்கள் இல்லை...



சிறியவர்கள் முதல் பெரியவர்கள் வரை எப்படியாவது பிறரை ஏமாளியாக்கிவிட வேண்டும் எனுமளவுக்கு அனைவரையும் பாடாய்படுத்தும் ஒரு விஷயம் உண்டென்றால், அது ஏப்ரல் 1-ஆம் தேதிதான். அப்படி ஏமாற்றிவிட்டால் ஏப்ரல் ஃபூல் என்று கூறி அல்ப சந்தோஷமடைவார்கள் ஏமாற்றியவர்கள். ஏமாறவில்லையென்றாலும் - அது பெரிய குழந்தையோ சிறிய குழந்தையோ எவரென்றாலும் - ஏமாந்ததுபோல் நடித்து சந்தோஷப்படுத்துவார்கள் பக்குவப்பட்டவர்கள். இந்நாளில் சிறுவர்கள், பிறருடைய மேலாடைகள் மீது மையைத் தெளித்து மகிழ்வதும் உண்டு. இந்த நடைமுறை ஹோலி பண்டிகையை ஒருவிதத்தில் நினைவுறுத்துகிறது.

இல்லாததைச் சொல்லி மற்றவர்களை நம்பவைத்து ஏமாற்றுவதுதான் இந்த முட்டாள்கள் தினத்தின் பிரதான கொண்டாட்டமாகும். இதற்காக உயிர் மற்றும் பிறர் உணர்வுகளைப் பாதிக்குமளவுக்கு இது மாறுவதுதான் வருந்தத்தக்க ஒன்றாகும். இவ்விதமான செயல்களை முற்றிலும் தவிர்த்து கொண்டாட்டங்களை கொண்டாட்டமாகவே பார்க்க ஆரம்பித்தால் எதையுமே ரசிக்க முடியும். அதுதர்ன் உண்மையான கொண்டாட்டமும்கூட. மற்றவர்களைத் திண்டாடவைக்கும் அளவுக்குச் சொல்லும் பொய்கள் நிச்சயம் கொண்டாட்ட மனநிலையைத் தராது. இம்மாதிரியான செயல்கள் நட்புக்குப் பதிலாக குரோதத்தைக்கூட வளர்த்துவிடலாம். எனவே, எச்சரிக்கை அவசியம்.

நான் பள்ளி இறுதி வகுப்பில் (+2) படித்தபோது அந்த ஆண்டுவிழாவில் எல்லோரையும் ஏமாற்றினேன். அச்சமயம் ஐயப்ப மலைக்குச் செல்வதற்காக மாலை போட்டிருந்தேன். அந்த ஆண்டுவிழாவில் என்னைப் பாடச்சொன்னார்கள். நான் மேடையேறினேன். என் வகுப்புத் தோழர்கள் எல்லோரும் நான் ஏதோ பக்திப் பாடல் பாடுவேன் என்று எதிர்பார்த்தார்கள் போலும். நானோ ‘ஊரைத் தெரிஞ்சுகிட்டேன் உலகம் புரிஞ்சுகிட்டேன் கண்மணி கண்மணி’ என்ற பாடலைப் பாடினேன். மேடையை விட்டு இறங்கியதும் எல்லோரும் முதுகில் மொய் எழுதிவிட்டார்கள். பின்ன என்ன சார், கோ-எஜுகேஷனில் படிக்கும்போது ஐயப்பமாலை போட்டிருந்தாலும் பக்திப் பாடலா சார் பாடமுடியும்?



பத்திரிகைகளுக்கு எழுத ஆரம்பித்தபோது ஒருசமயம் நடந்த ஏப்ரல் ஃபூல் விஷயம் இது. பிரபல வாரப் பத்திரிகை ஒன்றுக்கு சிறந்த புத்தகம் ஒன்றிலிருந்து கட்டுரையை எடுத்து சுருக்கித் தந்து அதை எழுதிய ஆசிரியரின் பெயரையும், எழுதி அனுப்பிய என் பெயரையும் அனுப்பிவிட்டு எப்போது பிரசுரிப்பார்கள் என ஆவலாகக் காத்திருந்தேன். கட்டுரை சுருக்கத்தைப் பிரசுரித்திருந்தார்கள். என் பெயரை மட்டும் எடுத்திருந்தார்கள். எனக்குப் பத்திரிகை தந்த ஏப்ரல் ஃபூல் மேட்டர் இது.

இந்தக் கட்டுரையை எழுதுவதற்காக இணையத்தில் உலவியபோது, ஓர் அன்பர் தந்திருந்த சில விஷயங்களும் மிகப் பிடித்திருந்தன. மாத்தி யோசி டைப்பான ஏமாற்றல்கள் அவை. இதையும் பின்பற்றலாமே...

உங்க நண்பர்கிட்டே வாங்கியிருந்த கடனை (அது திரும்பவே வராது என நண்பர் நினைக்கும்படியான கடன்) டக்குனு போய்க் கொடுத்து ஏப்ரல் ஃபூல் ஆக்குங்க.

உங்க பசங்க ரொம்ப நாளாக் கேட்டுக்கிட்டிருக்கிற விளையாட்டுப் பொருளை வாங்கிட்டுப் போய்க் கொடுத்து ஏப்ரல் ஃபூல் ஆக்குங்க. அப்படிக் கொடுக்கும்போது கவர்மேலே ஏப்ரல் ஃபூல்னு எழுதியே கொண்டுபோய்க் கொடுங்க. பசங்க என்ன இருக்கப் போகிறதுன்னு அலட்சியமா பார்த்துட்டு வரும்போது ‘அப்படியே நான் ஷாக்காயிட்டேன்னு‘ வடிவேலு கணக்காகச் சொல்வார்கள். சொல்லாவிட்டாலும் பரவாயில்லை, அந்த அதிர்ச்சியை ரசியுங்கள்.

ஏதோ ஒரு மனஸ்தாபத்துல உங்க ஃப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு ரொம்பநாளா போகலை. திடீர்னு சர்ப்ரைஸ் விசிட்டா அந்த நண்பர் வீட்டுக்குப் போய், ‘ஏண்டா ஃபூல், நான்தான் மாங்காய் மடையனா கண்டுக்காம இருந்தேன்னா, நீயுமாடா கண்டுக்காம இருக்கறதுன்னு உரிமையோட கேட்டு இந்த ஏப்ரல் ஒண்ணாம் தேதியிலே அவரை ஏப்ரல் ஃபூல் ஆக்குங்க.

ஒன்னை மடடும் நினைவிலே வையுங்க. அறிவாளிங்களுக்கு எப்பவுமே சந்தோஷம் கிடைக்கறது சாத்தியமில்லை.. முட்டாளுங்களுக்குத்தான் அது நிறைய சாத்தியம். ஏன்னா ஒரு அறிஞர், எல்லாரும் எனக்கு இந்த விஷயம் தெரியலை, அந்த விஷயம் தெரியலைன்னு கவலைப்படறாங்க. நானோ, எனக்கு ஏன் இவ்வளவு விஷய்ம் தெரிஞ்சிருக்குன்னுதான் கவலைப்படறேன் என்றார்.

எனவே எப்போதுமே அறிவாளியாக இல்லாமல், சில சமயங்களில் முட்டாளாகவும் இருங்கள். அப்போதுதான் உங்களுக்கு நல்ல அனுபவங்களும் கிடைக்கும்.

-சைதை முரளி.